نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
مدرسه اسلامی هنر
چکیده
سنایی شاعر اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم، نقطه عطف ادبیات منظوم عرفانی است
که توانسته است فرایندی از انعکاس مفاهیم عرفانی منثور پیش از خود را در قالب های شعری
غزل، قصیده و مثنوی بیاراید. باتوج هبه منابع موجود در خصوص سنایی، در مورد شخصیت
وی با دو دیدگاه روب هروییم. دیدگاهی که شخصیت سنایی را به صورت تقویمی و خطی
ملاحظه م یکند و تحول وی در پرداختن به اشعار با مضامین عرفانی را یکباره می داند و تلاش
م یکند این فرایند را در اشعار و آثار وی نیز نمایان کند. دیدگاه دیگری که تحول شخصیتی
وی را یکباره نمی داند و این تحولات را در کنار فراز و نشیب شخصیتی وی قلمداد می کند و
معتقد است سنایی حتی در پایان عمر نیز دچار افتادگی ها و لغزندگ یهای زبانی در اشعارش
- هجاگویی و هزل - بوده است. ب اتوج هبه دیدگاه دکتر شفیعی کدکنی که معطوف به دیدگاه
دوم است، با روش توصیفی - تحلیلی، در این پژوهش کوشش م یشود که ابعاد مختلف
انقلاب روحی سنایی مورد تدقیق قرار گیرد و ضمن آن به بررسی این موضوع پرداخته شود که
آیا سنایی هما نطور که شفیعی کدکنی بیان می کند، دارای شخصیت های متعدد و بعضاً
متباین است؟ نتایج این پژوهش حاکی از سیر تدریجی سنایی و حرکت وی به سوی تکامل
شعری است.
کلیدواژهها
کتابنامه