نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانش آموخته حوزه علمیه مشهد و قم دانشجوی دکتری حکمت هنر دینی دانشگاه ادیان و مذاهب قم
چکیده
در شریعت اسلامی همواره موسیقی و مسئله غنا یکی از مباحث مهم، پیچیده و درعینحال پر مناقشه بوده است. نویسنده کوشیده است تا به بیان و واکاوی آراء دو تن از فقیهان مؤثر اهل سنت در این موضوع بپردازد. این مقاله به این سؤال پاسخ میدهد که رأی ابو حامد غزالی و ابن تیمیه در باب استماع غنا چیست؟ نتیجه این پژوهش نشان میدهد، ثمره تحقیق درون دینی هردو کاملاً متفاوت است. غزالی غنا را بنا بر ادله روایی یا اصولی امری مباح میداند که ممکن است، بنا بر مفسده یا مصلحت بر احکام متنوع فقهی دلالت نماید؛ اما ابن تیمیه حنبلی مذهب، همانند بسیاری از عالمان اهل سنت بر عقیده حرمت باورمند است و اعتقاد بر بدعت آوری کسانی دارد که به اباحه موسیقی قائل گشتهاند. در این مقاله سعی بر آن است تا نشان داده شود آراء متمایز ایشان علیرغم رجوع هر دو به کتاب و سنت گواهی بر تفاوت روش ادراک و فهم دین و موضوع شناختی غنا دارد.
کلیدواژهها