TY - JOUR ID - 30119 TI - تحلیل امکان تقرّب هنر به مفاهیم دینی JO - الهیات هنر JA - TOA LA - fa SN - 2383-1227 AU - نواب, سید محمد حسین AD - مدرسه اسلامی هنر Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 1393 IS - شماره دوم SP - 5 EP - 20 KW - انتقال مفاهیم دینی KW - هنر دینی KW - سینمای دینی KW - هنر سمبولیک KW - هنر مقرّب KW - هنر مبعّد DO - N2 - با ملاک صورت (فرم) می‌توان نسبت هنر با دین را تعریف کرد و هنر را به دو دسته هنرهای مقرّب و هنرهای مبعّد تقسیم بندی کرد. هنرهای مقرّب هنرهایی هستند که  امکان تقرب هنر به مفاهیم دینی را فراهم می‌آورند با این ویژگی که چندان به جزئیات نمی‌پردازند و با کمک نمادها موضوع اثر را به نمایش می‌گذارند. مخاطب در این دست هنرها، انسانی منفعل نیست؛ بلکه با کمک اوست که اثر هنری تکمیل می‏شود. هنرهای اسلامی بیشتر از نماد استفاده می‌کنند و به واسطه نماد، منظور خود را به مخاطب منتقل می‌کنند و آسیبی به مفهوم دینی اثر وارد نمی‌کنند؛ به همین دلیل هنر مقرّب می‌تواند مفاهیم دینی به با حفظ چارچوب آن به مخاطب منتقل کند. اما هنرهای مبعّد، هنرهایی هستند که تلاش می‌کنند همه جزئیات را به تصویر بکشند و کوچک‏ترین نکته‌ای را فرو نمی‌گذارند. در حالی‏که تلاش برای نمایش جزئیات در امور غیرمحسوس، موفّقیت‏آمیز نیست؛ زیرا از یک‏سو اصرار دارد، تصویر همراه با جزئیات امر غیر محسوس را نمایش دهد از سوی دیگر تصویری از امر غیر محسوس نزد خود ندارد. در نتیجه تصویر تحریف‏شده و جعلی از امور غیر محسوس دینی ارائه می‌دهد. روشن است که این دست هنرها نمی‌توانند واسط میان مخاطب و پیام دینی باشند. UR - https://elahiyatehonar.isoa.ir/article_30119.html L1 - https://elahiyatehonar.isoa.ir/article_30119_1e8e7d5bbe3c163758a175f258ac5982.pdf ER -