نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
مدرسه اسلامی هنر
چکیده
در مثنوی معنوی، تمثیلات مولانا تنها ایدهها را آشکار نمیکند؛ بلکه خود آبشخور تداعیها، مضمونها و تصویرهاست. از اینرو شناختِ ساز و کار تمثیل در مثنوی، میتواند اوّلاً بهگونهای جغرافیای تداعیهای ذهنیِ مولانا را دستِ کم ملموستر و عینیتر نشان دهد و ثانیاً به ما کمک کند تا چگونگی شکلگیری ساختار عمودی مثنوی را بیشتر درک کنیم.
تمثیلها، الگوهایی ساختاری هستند که مولانا برای ایجاد حرکت روایی از آن بسیار استفاده کرده است. به بیان دیگر، تمثیلهای مثنوی، برآمده از ایدههای مثنویاند. بنابراین عینیّات تمثیلی مثنوی معنوی، بهگونهای شناختِ ذهنیات و ایدههای مولاناست. با بررسی کارکرد، و ساز و کار تمثیل، میتوان به این اصل ساختاری در مثنوی پی برد که چگونه تمثیلها با روایتها و تأویلها پیوند میخورند و جهانِ متنِ چندساحتی مثنوی را میسازند.
این مقاله بهروش ساختاری، ابتدا به بررسی خاستگاه، کارکرد، عینیّت و ساختارِ روایی تمثیل میپردازد و سپس ساختارآفرینی تمثیل را در مثنوی مولانا نشان میدهد. به این معنی که چگونه مولانا با قصّهپردازی و تمثیلآفرینیهای خلقالسّاعه و ارتجالی، ساختار عمودیِ گسسته و پیوستهی مثنوی را شکل میدهد.
کلیدواژهها