الهیات هنر
بازشناخت مفاهیم و مبانیِ زیباییشناسی هنرهای تجسمی بر اساس آموزههای مسیحی، در معماری گوتیک
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
تهران، مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری پریمان اندیشه و هنر
چکیده
ظهور و بروز آیین مسیحیت، تنها در مسائل کلامی و فلسفی نبود، بلکه هنر نیز، یکی از عرصه‌هایی بود که مسیحیت می‌توانست آموزههای خود را در این بستر عرضه نماید. این مسئله در بدو امر، در مسیحیت قرون وسطی با استفاده از شمایل، نماد‌ها و نشانه‌ها و در ادامه با ظهور هنر کارولینژی ، رومانسک و ساخت باسیلیک‌ها و ساختمان‌های عظیمی همچون کلیساهای جامع گوتیک، در نیمه‌ی نخست سده‌ی دوازدهم م.، تحقق یافت. نقاشی، پیکر‌تراشی و معماری، سه رکن بنیادینِ این ظهورات بودند، که در خدمت ساخت کلیساهای جامع (کاتدرال‌ها )، قرار گرفتند.
کلیساهای دوره گوتیک، به عنوان هنری مقدس، نمونه اعلی و بارز تجلی و ظهور آثار هنری در بخش انتهایی قرون وسطی هستند که کانونی برای تجمیع همه هنرهای تجسمی به طور مستقیم و ادبیات و موسیقی به‌طور غیر مستقیم، بودند. این بنا‌ها امتزاجی از معنویت و زیباییشناسی مذهبی آموزههای مسیحی، به عنوان امری مثالی و استعلایی و توجه انسان به پدیده‌های طبیعی به عنوانِ روی‌کردی تجربی بودند. این مقاله بر آن است که با روش توصیفی ـ تحلیلی به این پرسش، پاسخ دهد که مفاهیم و مبانیِ زیبایی‌شناختی آموزههای مسیحی قرون وسطی، چه تأثیری در شکل‌بخشی به الگوهای ساختاری و عناصر تزیینی در معماری کلیساها در سبک گوتیک، داشته‌اند؟
واژگان کلیدی: قرون وسطی، زیباییشناسی ، هنرهای تجسمی، گوتیک، آموزههای مسیحی
کلیدواژه‌ها
)