نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استاد سطوح عالی حوزه، سطح 4 و دکترای فلسفه اسلامی
چکیده
منظور از وجوهات شرعی، خُمس و زکاتی است که شارع مقدس منابع و مقدار آن را بنابر مصلحتهایی وضع نموده است. در این تحقیق سخن در آن است که آیا میتوان خمس و زکات را در تولید آثار هنری، رسانهای و سینمایی که محتوای دینی دارند، استفاده نمود؟ پژوهش حاضر با روش تحلیلی-اجتهادی تلاش میکند به این سؤال، پاسخ فقهی دهد که آثار هنری، رسانهای و سینماییِ دارای محتوای دینی، میتواند در زمرة یکی از مصارف مشخصۀ وجوهات شرعی قرار گیرند. در بحث زکات عنوان «سبیلُ الله» عنوان عامی است که برخی از فقها، منظور از آن را جهاد و تجهیز نیروی نظامی دانستهاند؛ و برخی دیگر، عامبودنِ آن را درنظر گرفته و هر امری را که سبب تبلیغ و ترویج دین، تعظیم شعایر الهی و مصالح و منافع عام مسلمانان در آن وجود داشته، «مجاز» در مصرف میدانند. البته ازآنجاییکه خمس اختصاص به منصب نبوت و امامت دارد، در زمان غیبت، فقیه جامعُالشرایط باید مجوّز مصرف و میزان آن در آثار سینمایی را صادر کند. چهبسا فقیه حاکم، اولویتهای دیگری برای مصارف خمس و زکات درنظر گرفته باشد و آن اولویت بر آثار سینمایی و هنری، تقدم داشته باشد.
کلیدواژهها