الهیات هنر
حکومت و آزادی بیان هنری
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد حوزه علمیه قم و دکترای حقوق عمومی از دانشگاه علامه طباطبایی
2 دانشگاه ایت الله حائری میبد
چکیده
حق آزادی بیان هنری از حق برخورداری از هنر و حق مشارکت در زندگی فرهنگی جدایی‌ناپذیر تلقی می‌شود، که به طور برجسته در ماده 27اعلامیه جهانی حقوق بشر ذکرشده است. این نوشتار درصدد آن است که رابطه پیچیده میان هنر و آزادی در جوامع معاصر را که در چارچوب آرمان هنر سینما به سمت مطلق بودن و عدم امکان مطلق بودن آزادی راه می-برد، درک نماید. نقطه آغاز این مساله آن است که در واقع، جوامع معاصر تمایل دارند آفرینش سینمایی که شکل خاصی از فعالیت انسانی و آزادی هنری است را مستحق برخورد ویژه، محافظه‌کارانه‌تر و یا متساهل‌تر بدانند؛ ولی وقتی هنر از رهگذر صافی قانون، تجربه و آزموده می‌شود، دیگر، از چنین جایگاه ممتازی برخوردار نخواهد بود و به تعبیری دیگر کشورها ممکن است آزادی بیان سینماگران را در مواردی تقویت و در مواردی محدود نمایند. این نوشته توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای، به استقرای موارد محدودیت آزادی بیان سینماگران مبتنی بر برخی قوانین ملی و نیز قواعد بین‌المللی و رویه قضایی محاکم ملی و دیوان اروپایی حقوق بشر خواهد پرداخت. نتیجه آنکه، دولتها با آزادی بیان سینماگران مانند هر آزادی دیگری، رفتار می‌کنند که دارای محدودیت‌های ویژه‌ای از جمله امنیت، اخلاق عمومی و حریم خصوصی است و حتی گاهی در معرض قیود و شروطی به مراتب سخت‌تر از سایر حقوق اساسی قرار می‌گیرد.
کلیدواژه‌ها
)