بررسی تطبیقی زیبایی‌شناسی از نگاه فیلسوفان متأله، با تکیه بر عقاید افلوطین، قدیس آگوستین ، دیونوسیوس و قدیس آکویناس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حکمت هنرهای دینی، مدرسه اسلامی هنر، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم

2 مدیر گروه فلسفه دانشگاه تهران

3 گروه عرفان و معنویت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

چکیده

این مقاله با روش کتابخانه ای ـ تحلیلی ، به بررسی، تطبیق و تشریح آراء فیلسوفان متأله و ارائة نظرات موافق آنان در تعریف زیبایی و معیارهای آن می‌پردازد. در قرون وسطی، افزون بر تعمیم بیش از پیش نوعی عقل گرایی بر اساس دفاع از کتاب مقدس، یک مفهوم جدید از امر نامتناهی اخذ شده که با وجود فراعقلی بودن، اهمیتی فوق العاده پیدا کرده است. این مفهوم با روشمند ساختن مبحث هنر به معنای زیبایی، اصول آن را با تکیه بر نظر فیلسوفان متأله به ویژه افلوطین، آگوستین قدیس، دیونوسیوس و آکویناس قدیس، تبیین نموده، فصلی ماندگار در تاریخ هنر ایجاد کرده است. این فیلسوفان متأله، در ساحت هستی‌شناسی، خداوند را سرچشمة زیبایی می‌دانند و از نظر پدیدار شناسی، سه شرط تناسب ، هماهنگی و وضوح را معیار تشخیص زیبایی محسوب می‌کنند. نوآوری این مطالعه بررسی و نشان دادن جنبه های مشترک لفظی و معنوی در موضوع زیباشناسی در قرون وسطی میباشد.

کلیدواژه‌ها