کارکرد آیه فطرت در تبیین مبانی نظری هنر قدسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه دکترای پژوهش هنر/ دانشگاه هنر اصفهان

2 دانشیار گروه صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان

3 دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان

چکیده

قرآن کریم دربرگیرنده راهکارهای اساسی برای راهنمایی انسان در مقولات مختلف است. یکی از این مقولات، هنر است. بر این اساس، زیبایی در هنر و عالم هستی،–که خود برگرفته از صفات الهی است- چیزی جز تجلی وجود خداوند نیست و از این حیث، هنر، محملی برای تجلی حقایق الهی است. چنین هنری که صورتی متناسب و شایسته برای بیان حقایق الهی دارد، چه در مرحله پرداخت وچه پس از آن، برای هنرمند و مخاطب، سرشار از نغمه‌های توحید و خداشناسی بوده و به‌راستی، هنری مقدس است. اما پرسش اساسی این است که: تعابیر آیه فطرت (آیه30 سوره مبارک روم)، چگونه منتج به تبیین مبانی نظری هنرمقدس می‌شود؟
هدف پژوهش حاضر، توضیح شفاف مسیر تجلی صفات و سنت‌های الهی در صور گوناگون هنرمقدس با تمسک به آموزه‌های آیه فطرت است. لذا نگارندگان تلاش نموده‌اند تا با مطالعات کتابخانه‌ای و بهره‌گیری از شیوه استدلالی به درک قوانین کلی در این باب، نائل آیند؛ تا درنهایت با توجه به صفات فطرت و امر فطری به توضیح و تبیین نتایج دست یابند.
در انتها مشاهده می‌شود که سنت هدایت یکی از سنت‌های خداوند است. یکی از ابزار سنت هدایت، فطرت حنیف است که کمال‌خواه و کمال‌مطلق‌خواه است. یکی از جنبه‌های کمال‌مطلق‌خواهی در وجود انسان مربوط به درک و علاقه به زیبایی است. این زیبایی نوعی خاص و کمال یافته از صورت هنر است که می‌توان آن را با نام "هنرمقدس" یا در نگاهی دقیق‌تر با نام "هنر آیه‌پرداز" شناخت.

کلیدواژه‌ها

دوره 1399، شماره 17
اسفند 1399
صفحه 29-52